Bielactwo jest bardzo częstą chorobą skóry, która wpływa na pigment skóry. Nie jest zaraźliwa i nie może być przekazywana innym. Bielactwo to stan, w którym na skórze pojawiają się białe plamy, które mogą być małe lub duże i mogą pojawić się w dowolnym miejscu na ciele. Może również wpływać na włosy, oczy i paznokcie.
Co to jest bielactwo nabyte?
Bielactwo to choroba skóry, która powoduje, że na ciele pojawiają się plamy odbarwionej skóry. Może się to zdarzyć w dowolnym miejscu na ciele, ale zwykle występuje na twarzy, rękach i nogach, gdzie ludzie są najbardziej skrępowani swoim wyglądem. Bielactwo jest rzadkim schorzeniem, które dotyka jedną na 2000 osób na całym świecie. Nie jest zaraźliwe i nie powoduje żadnych innych problemów zdrowotnych. Jednak ponieważ jest to tak rzadkie, większość ludzi nie wie, co to jest ani jak go leczyć. Bielactwo nabyte może dotknąć każdego, bez względu na wiek, płeć czy rasę. Może również wpływać na obie płcie w różnym tempie.
Jaka jest przyczyna bielactwa?
Bielactwo to choroba skóry, która powoduje utratę pigmentu w skórze. Bielactwo jest spowodowane różnymi czynnikami, w tym chorobami autoimmunologicznymi, infekcjami i predyspozycjami genetycznymi. Jest również znany jako leukoderma depigmentosa. W niektórych przypadkach może rozwinąć się w wyniku stresu emocjonalnego lub urazu ciała. Istnieje wiele różnych czynników, które przyczyniają się do bielactwa. Niektóre z nich to: stres, brak snu, depresja, predyspozycje genetyczne i stany zapalne. Bielactwo to stan skóry, który powoduje białe plamy na skórze. Może powodować, że ludzie poczują się skrępowani i zawstydzeni. Bielactwo dotyka ponad 2 miliony ludzi na całym świecie.
Jakie są objawy bielactwa?
Bielactwo to stan skóry, który powoduje utratę melaniny. Może wpływać na każdą część ciała, ale najczęściej występuje na skórze. Istnieją trzy rodzaje bielactwa:
– Uogólnione bielactwo: ma miejsce, gdy osoba traci cały lub większość pigmentu ze skóry
– Zlokalizowane bielactwo: występuje, gdy osoba ma tylko niewielkie plamy utraty pigmentu na skórze. Białe plamy na skórze, które nie są symetryczne, co oznacza, że jedna plama może być większa od innej lub mogą mieć różne kształty i rozmiary.
– Bielactwo segmentalne: występuje, gdy dana osoba ma plamy, które pojawiają się i znikają. Białe plamy, które z czasem powiększają się i rozprzestrzeniają na więcej obszarów ciała.
Objawy mogą się różnić w zależności od typu danej osoby, ale ogólnie obejmują swędzenie, suchość i przebarwienia. Bielactwo to stan skóry, który powoduje białe plamy na skórze. Nie jest zaraźliwa i może wpływać na każdą część ciała. Bielactwo to stan skóry, który powoduje utratę pigmentu w skórze. Może wpływać na każdą część ciała, ale głównie na skórę, skórę głowy i włosy. Ten stan może również powodować depigmentację oczu i błon śluzowych.
Jak postępuje bielactwo?
Bielactwo to zaburzenie, które powoduje, że skóra traci pigment. Jest to choroba przewlekła, nieuleczalna i niezakaźna.
Bielactwo przebiega w trzech etapach:
– Etap pierwszy: skóra staje się blada i biała, zwykle na twarzy i ramionach.
– Etap drugi: skóra staje się jaśniejsza i pojawia się kilka plam koloru.
– Etap trzeci: skóra traci cały pigment, pozostawiając ją całkowicie białą.
Bielactwo to powszechna choroba skóry, która może dotknąć osoby w każdym wieku. Rozpoczyna się małą plamą białych plam na skórze, która może rosnąć i rozprzestrzeniać się w czasie. Bielactwo nabyte jest powszechną chorobą skóry, która powoduje plamy białych plam na skórze. Ten stan zwykle zaczyna się od jednej lub dwóch małych łat, a następnie rozwija się na większe obszary dotkniętej skóry.
Znaczenie znajomości chorób skóry i sposobów ich pielęgnacji
Choroby skóry to powszechny problem na świecie. Mogą być spowodowane czynnikami środowiskowymi, uwarunkowaniami genetycznymi i wiekiem. Bielactwo wrodzone- zwane też albinizmem jest chorobą genetyczną, a więc niedobór barwnika (enzymu – tyrozynazy) w skórze oraz włosach czy tęczówce uwarunkowany jest przez geny.
W przypadku bielactwa nabytego, przyczyna depigmentacji nie została całkowicie wyjaśniona. Przypuszcza się, że na chorobę składają się uwarunkowania genetyczne, immunologiczne i zaburzenia unerwienia.
Leczenie bielactwa wrodzonego i nabytego
Postępowanie w przypadku chorych na bielactwo jest różne w zależności od tego, czy mamy do czynienia z albinizmem (bielactwem wrodzonym) czy bielactwem nabytym. W pierwszym przypadku nie ma w zasadzie sposobu na zmianę stanu skóry, stawiamy wówczas na działania wpływające na dobrostan. Chorzy powinni unikać ekspozycji na promienie słoneczne, a także stosować kremy z wysokim filtrem. W przypadku bielactwa nabytego również nie znamy wystarczająco efektywnych terapii. Zazwyczaj stosowana jest fototerapia. Miejscowo i doraźnie stosuje się pochodne witaminy D3 i glikokortykosteroidy. Miejscowo stosowane są także kremy i maści immunosupresyjne. W niektórych przypadkach stosuje się też metody chirurgiczne, jakimi są autologiczne przeszczepy.
W przypadku bielactwa nabytego szczególnie istotny jest dobrostan pacjenta. Wyżej wskazano, że jedną z przyczyn bielactwa nabytego może być zwiększony stres. Co więcej, stres związany z chorobą dodatkowo zaostrza stan chorego. Warto więc leczenie doraźne wspomóc także psychoterapią.
PLU
