Depilować, czy epilować – oto jest pytanie

Gładka skóra to nie tylko wygoda, ale komfort i przejaw dbania o siebie. Niechciane owłosienie jest problem nie tylko wielu kobiet, ale i mężczyzn. Stąd też gabinety medycyny estetycznej przede wszystkim skupiają się na eliminowaniu tego defektu kosmetycznego w sposób czasowy bądź trwały. I, choć definicje dotyczące usuwania włosów zmieniają się wraz z rozwojem współczesnych technologii, wszelkie znane nam metody możemy zamknąć w słowach: depilacja lub epilacja. 

Depilacja

– to nic innego, jak usuwanie włosa poprzez wyrywanie  lub eliminowanie tej jego części, która znajduje się nad powierzchnią skóry.

Epilacja

–  trwałe usunięcie włoska wraz z cebulką, czyli wraz z częściami umiejscowionymi w skórze właściwej (w odróżnieniu od depilacji, gdzie cebulki zostają
w skórze). Jest to skuteczniejsza metoda usuwania owłosienia, ponieważ po całej serii zabiegów włoski nie odrastają lub odrastają sporadycznie po długim czasie.

Najpopularniejsze sposoby usuwania owłosienia:

• Maszynka/żyletka – tradycyjna metoda depilacji, czyli golenia włosów. Bezbolesna, tania, a także dość szybka. Natomiast efekty osiągane przy ich użyciu niestety są krótkotrwałe, gdyż włosy zaczynają odrastać już na drugi dzień. Ponadto ten rodzaj usuwania owłosienia sprzyja wrastaniu włosów i powstawaniu stanów zapalnych skóry.
• Pianki, żele, kremy –  zaletą metod chemicznych jest ich bezbolesność oraz to,
  że zabieg możemy wykonać praktycznie w każdych warunkach w domu.
  Po nałożeniu  preparatu na owłosione miejsce, odczekaniu odpowiedniego czasu (około  10 minut), całość usuwamy za pomocą szpatułki. Istnieje ryzyko wystąpienia zaczerwienienia, podrażnień, a także reakcji alergicznej na środek do depilacji. Włosy odrastają po kilku dniach, czasami kilku tygodniach, są wówczas znacznie delikatniejsze, osłabione i bardziej miękkie. Metoda bardzo prosta i tania, natomiast efekty jej stosowania są krótkotrwałe.
• Ścieranie – polega na masowaniu skóry okrężnymi ruchami przy pomocy specjalnych urządzeń ścierających. Ścieranie nie powoduje osłabienia włosów, natomiast odrost nie jest tak mocny i sztywny, jak w przypadku tradycyjnego golenia. Niestety nie jest to trwała metoda, zabieg należy powtarzać dość często
  i jest on stosunkowo długotrwały, dlatego nie cieszy się zbyt wielką popularnością.
• Rozjaśnianie – pozwala na ukrycie niechcianego owłosienia poprzez utlenienie melaniny (przy włosach ciemniejszych) lub feomelaniny (przy włokach jaśniejszych). Rozjaśnienie powoduje osłabienie oraz przesuszenie włosów. Zazwyczaj do tego celu stosuje się: Perhydroli 10,0–30,0, Ammoni hydroxydati 5,0, Aq.dest ad 100,0. Minusem tej, coraz powszechniejszej, metody jest częsta reakcja uczuleniowa na zastosowany utleniacz.
• Nitkowanie – bardzo popularne w krajach arabskich i azjatyckich, najczęściej w ten sposób reguluje się brwi. Zabieg można wykonać w domu, natomiast wymaga on dużej precyzji, dlatego zazwyczaj jest przeprowadzany w gabinetach kosmetycznych. Tę metodę depilacji wykonuje się w kierunku przeciwnym do wzrostu włosa. Jedyne, czego potrzebujemy, to bawełniana nitka. Należy jednak uważać, aby pomiędzy nitki nie ująć skóry, co doprowadzić może do skaleczenia.
• Depilator – sposób bardziej bolesny, natomiast efekty gładkiej skóry utrzymują się dużo dłużej, niż po tradycyjnym goleniu maszynką. Usuwanie owłosienia w tym przypadku  polega na wyrwaniu włosa wraz z cebulką. Zalecany odrost podczas zabiegu to około 5 mm, wtedy włosy są łatwiej usuwane. Te, które odrosną, będą coraz bardziej miękkie, delikatne i cieńsze.
• Wosk kosmetyczny – metoda polega na nałożeniu rozgrzanego wosku na skórę, przyklejeniu paska fizelinowego zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa i następnie oderwaniu go energicznym ruchem pod włos. Jest do dość nieprzyjemny sposób, natomiast efekt gładkości utrzymuje się nawet do 4-6 tygodni. Należy pamiętać, aby włosy podczas zabiegu były odpowiedniej długości (około 7 mm).
• Pasta cukrowa – technika ta pochodzi z krajów Orientu, do zabiegu używa się specjalnie przygotowanej pasty składającej się z cukru, ziół oraz soku z cytryny. Mikstura podgrzewana jest do temperatury ciała, aby uniknąć poparzenia. Nanosimy ją specjalną szpatułką w kierunku przeciwnym do wzrostu włosa, następnie usuwamy zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa. Efekt zabiegu utrzymuje się od 4 do 6 tygodni. Zaletą zastosowania pasty cukrowej jest dokładne usunięcie owłosienia, nawet najkrótszych włosów, o długości zaledwie 1-2 mm. Ponadto zabieg wykazuje właściwości oczyszczające skórę. W przypadku skóry wrażliwej może jednak powodować siniaki.

Sposoby na trwałe usunięcie owłosienia

1. Zabiegi z zastosowaniem prądu Nazwa stosowanej metody – elektroepilacja – mówi sama za siebie. Krótki, odpowiednio dobrany impuls prądu ma za zadanie zniszczenie korzenia włosa.

• Elektroliza – to sposób na usunięcie pojedynczych włosów. W cebulkę wbija się igłę, przez którą płynie stały prąd galwaniczny. Jest on emitowany przez bardzo cienką elektrodę w kształcie igły lub metalową sondę do każdego mieszka włosowego, aby zniszczyć jego korzeń.
• Mikroliza – polega na usunięciu owłosienia woskiem, następnie do pustych już mieszków włosowych wprowadza się specjalne enzymy: chymotropsynę i papainę. Blokują one proces rozwoju cebulki, uszkadzając łańcuch białek odpowiedzialnych za wzrost włosa. Każdy z enzymów wnika głęboko pod skórę w trakcie masażu, który wykonuje się aparatem ultradźwiękowym.
• Termoliza (diatermia krótkofalowa) – metoda podobna do elektrolizy, jednak używa się tu prądu zmiennego o wysokiej częstotliwości i niskim napięciu, który wytwarza wysoką temperaturę niszczącą mieszki włosowe. Proces ten nazywany jest cieplną elektroepilacją. Termoliza przebiega znacznie szybciej, niż elektroliza (kilka sekund na każdy mieszek włosowy).
• Metoda Blend (kombinacja elektrolizy i termolizy) – zastosowanie równoczesne prądu galwanicznego oraz prądów o wysokiej częstotliwości i niskim natężeniu, powoduje chemiczne i termiczne uszkodzenie mieszka włosowego. Działanie synergiczne elektrolizy i termolizy jest skuteczniejsze i mniej bolesne niż te same metody stosowane oddzielnie. Metoda sprawdza się przede wszystkim w przypadku włosów grubych i mocnych.

2. Epilacja laserowa – usuwanie włosów za pomocą światła lasera o odpowiedniej długości fali. Energia wytwarzana przez laser, pochłaniana jest przez barwnik włosa (melaninę), następnie zamienia się w energię termiczną i niszczy nieodwracalnie cebulkę. Wiązka laserowa, dzięki odpowiedniej długości fali, jest absorbowana tylko przez ciemne struktury włosa, powodując zjawisko fototermolizy. Metoda ta najefektywniej sprawdza się u osób z jasną karnacją (fototyp I lub II) oraz z ciemnymi włosami. Zabiegowi często towarzyszy uczucie dyskomfortu, a niekiedy również bólu. Często stosowane są dodatkowo żele lub końcówki chłodzące, które zmniejszają ryzyko uszkodzenia termicznego naskórka. Uzyskanie zadowalającego efektu końcowego wiąże się z doborem odpowiedniej mocy, parametrów, a także czasu trwania impulsów. Bardzo ważna jest również systematyczność i powtarzalność zabiegów. Najczęściej używanym w Polsce laserami do depilacji są laser diodowy i aleksandrytowy.

3. Epilacja IPL; E-light – Intense Pulsed Light – fotoepilacja, czyli intensywny impuls światła. Metoda ta wykorzystuje światło niekoherentne (czyli o pełnym spektrum) wraz z frakcją IR. Działanie IPL polega na produkcji szerokiego spektrum niespójnych fal świetlnych, które w związku z ich różną długością mogą być absorbowane przez określone chromofory zawarte w tkankach (melanina, hemoglobina). Włosy zostają uszkodzone w efekcie zjawiska fototermolizy selektywnej, czyli bez uszkadzania sąsiednich tkanek. Jest to metoda mniej bolesna od epilacji laserowej, natomiast ilość wykonanych zabiegów w celu uzyskania satysfakcjonującego efektu jest większa. Im ciemniejszy włos, tym jest łatwiej usuwany. Przy włosach rudych, blond oraz siwych efekt nie będzie już tak zadowalający. Należy pamiętać, aby po całej serii, wykonywać zabiegi przypominające i utrwalające efekt z częstotliwością raz na rok.

3. Epilacja Elõs (Electro-Optical Synergy) – najnowocześniejsza metoda trwałego usuwania owłosienia. Działa przy każdym fototypie skóry oraz każdym kolorze włosów (ciemne, jasne, brązowe, rude itd.). Głowica terapeutyczna schładza skórę, zabezpieczając naskórek przed przegrzaniem, oraz wymusza przepływ prądu przez głębsze jej warstwy – prąd wybiera drogę przez cieplejszą tkankę (o niższym oporze elektrycznym). Impuls światła selektywnie podgrzewa łodygę włosa, a ta z kolei oddaje ciepło do mieszka włosowatego. Prąd płynący przez skórę wykorzystuje różnice w oporze (temperaturze) tkanki i opływając łodygę (izolator) bezpośrednio dogrzewa mieszek włosowy. Efektywna epilacja wymaga zastosowania serii 4-9 zabiegów w odstępach 4-8 tygodniowych. Oczywiście, jak przy każdej metodzie, ilość zabiegów jest uzależniona od intensywności owłosienia, czynników genetycznych i hormonalnych.

4. SHR Super Hair Removal  – łączy w sobie technologię laserową i właściwości pulsującego światła. Za pomocą urządzenia SHR energia jest przekazywana przez tkanki wiele razy (około 10 na sekundę ) w ciągłym  ruchu, przy niskim zużyciu energii, ale z dużą częstotliwością (do 3Hz, czyli 3 razy na sekundę). Odbywa się to zamiast tradycyjnego, jednego, wysokoenergetycznego impulsu. W trakcie zabiegów energia świetlna ulega zamianie w skoncentrowane ciepło, które doprowadza do zniszczenia komórek macierzystych odpowiedzialnych za wzrost włosków. W ten sposób melanina we włosach, jak również tkanka komórki macierzystej, są podgrzewane z niskim zużyciem energii, w wolnym tempie i przez dłuższy czas w komfortowej temperaturze ok. 45° Celsjusza.  SHR, w przeciwieństwie do innych metod, sprawdza się przy jasnych, blond i rudych włoskach. Tę metodę stosuje się na każdym typie skóry – także delikatnej i bardzo opalonej. Z depilacji laserowej SHR można korzystać już 10 dni po opalaniu, a po zabiegu zaleca się odczekanie z ekspozycją na słońce przez okres około tygodnia. Na skuteczność omawianych zabiegów wpływa wiele czynników. Są nimi, np. fototyp skóry, charakterystyka partii ciała poddanej epilacji, gospodarka hormonalna, wiek oraz płeć. W rezultacie zastosowania fotoepilacji w ciągu 2 tygodni następuje wypadanie włosków wraz z cebulkami. Zabiegi tego typu wymagają powtórzenia – różnej ilości, zależnie od partii ciała, koloru i grubości włosa.

Kluczowym czynnikiem mającym wpływ na powodzenie zabiegu fotoepilacji jest przeprowadzenie go w trakcie jednej z 3 faz wzrostu włosa – anagenu. To jedyny moment, gdy możliwe jest doprowadzenie energii cieplnej, aż do korzenia mieszka włosowego i naruszenie odżywiających go komórek macierzystych.

Zalecenia przed zabiegiem fotoepilacji:

• 1-2 dni przed zabiegiem należy usunąć włosy przy użyciu zwykłej maszynki;
• 4 tygodnie przed zabiegiem nie należy wykonywać peelingu chemicznego na obszarze poddanym terapii;
• 4 tygodnie przed zabiegiem nie należy stosować wosku, depilatora, kremów do depilacji;
• 10 dni przed zabiegiem SHR i 4 tygodnie przed IPL nie należy opalać się:
• 14 dni przed depilacją nie należy stosować samoopalaczy, kremów brązujących, preparatów z retinolem i kwasami owocowymi;
• 4 tygodnie wcześniej zaleca się zaprzestanie zażywania preparatów fotouczulających (beta-karoten, retinoidy, tetracykliny, dziurawiec, nagietek, miłorząb, jeżówka, skrzyp itp.).

Zalecenia po fotoepilacji:

• przez kilka dni nie należy stosować kosmetyków na bazie alkoholu;
• nie zaleca się pocierania miejsca poddanego zabiegowi;
• przez 48 godziny skóry nie wolno podgrzewać (sauna);
• 2 tygodnie  po zabiegu należy unikać ekspozycji depilowanego miejsca na promienie słoneczne lub solarium, a w okresie letnim wskazane jest stosowanie kremów z filtrem ochronnym przeciwsłonecznym minimum 30 SPF.

Pamiętajmy, rezultaty usuwania owłosienia metodą laserową są imponujące,
ale technologie te nie pozwalają na całkowite i definitywne pozbycie się włosów.
W najlepszym wypadku, po zabiegach nie odrasta 80% włosków. Trzeba również wziąć pod uwagę, że urządzenia do fotoepilacji nie zapobiegają wzrostowi włosów, które pojawiają się w związku z wiekiem (zwłaszcza w okresie menopauzy).

Leczenie hormonalne

Za porost włosów na ciele odpowiadają w dużej mierze hormony męskie, leczenie hormonalne pozwala na sterowanie tym procesem. Terapię hormonalną stosuje się zazwyczaj w przypadku chorobliwego, nadmiernego owłosienia (tzw. hirsutyzmu) i przeprowadza się ją pod opieką lekarza.

Bibliografia:

• I. Wood: Good skin. Health, care and beauty solutions, New Holland Publishers (UK) Ltd, London, England 2005
• Ambroziak M., Szymańczyk J., Langner A., Błaszczyk M.: Systemy laserowe w leczeniu nadmiernego owłosienia, „Dermatologia Estetyczna”, nr 6/ 2001
• Sobol M.: Zastosowanie laserów w kosmetologii, „Cosmetology Today”, nr 4/2010
• M. Piwecki: Światło w salonie kosmetycznym, „Cabines”, (48), 10, (2012)
• M. C. Martini: Kosmetologia i farmakologia skóry, Wyd. I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007
• Z. Adamski, A. Kaszuba: Dermatologia dla kosmetologów, Wrocław 2010, wyd. II

[divider style=”dotted” top=”20″ bottom=”20″]

Emilia Rechul